روانشناسی حیوانات


  
 
  قسمت بزرگی از دوران کودکی و نوجوانی‌ام را با حیوانات دمخور بوده‌ام. پیش می‌آمد در طی یک روز، ساعت‌ها به رفتار آنها دقت می‌کردم. حتی آزمایش‌های زیادی هم روی نحوهٔ رفتارشان در موقعیت‌های گوناگون انجام می‌دادم.

   یکی از چیزهایی که از این آزمایش‌ها و بررسی رفتار حیوانات یاد گرفتم و بعنوان معیاری برای شناخت انسان‌های یک شهر بکار می‌برم، سنجیدن میزان آرامش یا عصبیت آدم‌های شهر از روی نحوهٔ رفتار و برخورد حیوانات با خودم است.

  انسان‌ها در ارتباط با همدیگر خیلی زیرکانه می‌توانند نیات اصلی خود را پنهان کنند اما در رابطه با حیوانات صادقانه‌ عمل می‌کنند. اگر عصبی باشند با آنها عصبی و اگر آرام باشند، آرام رفتار می‌کنند. (که البته این امر، علتی دارد.)

   بر پایهٔ همین اصل ساده، از کودکی هر وقت به شهری سفر می‌کرده‌ام، اول به طرف پرنده‌ها و گربه‌های آن شهر می‌روم. توجه می‌کنم که آیا از من می‌ترسند و فرار می‌کنند یا نه. اگر زود دربروند، می‌فهمم مردم آن شهر انسان‌های آرامی نیستند و پرتنش‌اند. و اگر پرنده‌ها و گربه‌ها زیاد از من نترسند، پی به آرامش مردم آن شهر یا روستا می‌برم.

۶ نظر:

shabdiz_kk گفت...

خیلی جالبه
اگه شما از پرنده یا گربه ان شهر ترسیدید و فرار کردید، نتیجه چی میشه؟!
(:

ناشناس گفت...

خیلی خوبه که عرفان هم جزو علوم تجربی شد راحت می تونیم مدعیان درغین عرفان رو از عرفای واقعی تشخیص بدیم گربه رو میگیریم جلوشون اگه جیغ زد و در رفت دروغ گفتن عارفند اگه پرید بغلش راست گفتن ضمنا قابل توجه بیکاران عزیز: یک دستگاه آزمایشگاه علوم عرفانی با تجهیزات کامل شامل 10 عدد گربه و 5 عدد کودک و....اجاره داده میشود خیال دیکتاتوریان دشمن علوم انسانی هم راحت

سوفیا گفت...

سلام استاد! نکته ی خیلی جالبی بود همیشه برام سوال بود که چرا پرنده های آنکارا به هیچ وجه از ادم فرار نمی کنن برعکس شهرهای ایران!

ساناز م. گفت...

نکته‌ی ساده و خیلی جالبی بود. بنظر من هم شیوه‌ی رفتار حیوانها با ما به تجربه‌ی آنها از رفتاری که ما با آنها داشته‌ایم بستگی دارد. در حقیقت هرآنگونه که ما با آنها هستیم تعیین می‌کند که آنها چه عکس‌العملی هنگام دیدن ما نشان دهند.

گویی آنها آینه‌ای از رفتار ما هستند! تصویر خود ما را بما برمی‌گردانند و مثل کوهی که ما در آن صدا می‌زنیم، صدای خودمان را بما برمی‌گردانند.

بقول مولانا:
این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا

morteza deyanatdar گفت...

باسلام وعرض ادب واحترام
آقای پاونویس
مرتضی میگه:
پس رفتار کسانی که حیواناتی مثل سک وگربه راوارث میلیاردی خود میکنند درحالیکه دراطراف خودوحتی ازاقوام انبوهی از انسانهای گرسنه ورو به مرگ وجود دارد ویا کسانی که به اسم انجمن حمایت از حیوانات پشت به بشریت کرده ویاحتی باآنها ازدواج میکنندراچگونه توجیه می کنیید.
تمام موارد فوق رامی توانیددراینترنت سرچ کنیید.
فکر کنم این دیگر مربوط به روانشناسی انسانهاباشد.

قطره گفت...

پس آرامش قطره بیش از کافیه !!!!

چون وقتی هر جانداری رو می بینم ، حتی خار و درخت و سنگ ، اونقدر شاعرانه و خودمونی باهاش قربون صدقه می رم که دورو بریها به اون جونور بیچاره حسودیشون می شه !!!!

لووووووول

ارسال یک نظر

» ابتدا نظر یا مطلب خود را نوشته، سپس در قسمت "نظر به عنوان" گزینهٔ " نام/آدرس اینترنتی" را انتخاب کرده و نام خود (یا نامی مستعار) را بنویسید. سپس بر روی "ارسال نظر" کلیک کنید.

» لطفاً مرتبط با مطلب، نظرتان را بنویسید و اگر سئوال یا پیامی غیرمرتبط با این مطلب دارید، از طریق ایمیل یا صفحهٔ تماس ارسال کنید.